Het gaat ons economisch voor de wind. Bedrijven groeien en een recordaantal mensen is aan het werk. Op het toppunt van de crisis stonden er nog ruim zeven werklozen tegenover elke vacature. In het eerste kwartaal van 2018 zijn dat er minder dan twee.
Maar al die vacatures (in 2017 waren dat er ruim één miljoen!) betekenen niet dat iedereen nu ook aan het werk komt. Jongeren, ouderen, mensen met een beperking, mensen met een migratieachtergrond en mensen die niet uitkeringsgerechtigd zijn maar wel willen werken, hebben het nog altijd lastig op de arbeidsmarkt. In totaal staan er 1,2 miljoen mensen langs de kant.
Dat gaat me aan het hart. Ik ben er namelijk van overtuigd dat iedereen kan en wil participeren in onze samenleving. Op zijn of haar manier. Daarom ben ik zo ontzettend blij met initiatieven als van schoonmaakbedrijf Asito, dat zich in de voorhoede bevindt wat betreft inclusief ondernemen. Onlangs nam ik hun tweede witboek in ontvangst met verhalen van werknemers met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt en hun begeleiders. En belangrijker nog: vervolgens kon ik tijdens de ‘levende bibliotheek’ zelf met hen spreken en hun verhaal horen.
Tamara van Ark, staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Het kan dus wél. Maar voor velen lijkt participatie nog een verre toekomstdroom. We moeten deze mensen helpen hun droom waar te maken. Daar helpen we hen mee, maar ook alle werkgevers die zo op zoek zijn naar extra handen. Kortom: dat is goed voor de samenleving als geheel.
Als staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ben ik daar iedere dag mee bezig. Maar ik kan dat natuurlijk niet alleen. In Den Haag scheppen we geen banen, die ontstaan in bedrijven. En vanuit Den Haag kunnen we geen werkgevers en werkzoekenden aan elkaar koppelen.
De arbeidsmarktregio is de plek waar alles bij elkaar moet komen. Daar vindt matching daadwerkelijk plaats. Uitzendbureaus, re-integratiebedrijven, jobcoachorganisaties en opleiders, UWV, gemeenten en hun SW-bedrijven hebben daar een heel belangrijke taak in. Zij moeten een match tot stand helpen brengen voor mensen bij wie dat niet vanzelf gaat. Mensen die ondersteuning nodig hebben bij het werk of die zelf niet zomaar in gesprek raken met geschikte werkgevers.
Dat is niet altijd makkelijk. Het vereist effectieve samenwerking. Maar het is wel mogelijk. Ik zie op werkbezoek vaak dat het ontzettend helpt als mensen over de schutting van hun eigen tuintje kijken. Als ze bereid zijn de handen ineen te slaan. En over hun eigen schaduw heen te springen.
Ik ken het ook uit de politiek. Samen kom je verder. En als je elkaar goed kent, gaat het een stuk makkelijker. Ook – juist – als je uit fundamenteel andere organisaties komt met andere doelstellingen.
De tijd is nu echt rijp om mensen te helpen participeren. Deze inspiratiegids staat bol van goede voorbeelden waar private en publieke partijen samen de handen uit de mouwen steken. Neem hun inzichten ter harte en zet ze om in praktijk. Hoe meer dat gebeurt, hoe meer mensen we samen aan de slag kunnen helpen.
Voorwoord uit inspiratiegids De bijzondere weg naar werk